Η ψυχοθεραπεία μιας κουλτούρας είναι η πολιτιστική επανάσταση, όχι η πολιτική. Αυτή πρέπει να στοχεύει να αλλάξει το νου και το κορμί, για να δημιουργήσει έναν άνθρωπο άρτιο και υγιή.
Η Αναγέννηση ήταν η πρώτη ευρωπαΐκή πολιτιστική επανάσταση. Αποπειράθηκε να γιατρέψει τη σχιζοφρένεια που διασπά την ενότητα αισθημάτων και λογικής, συγχωνεύοντας μαγεία και επιστήμη, αλλά οι καρτεσιανοί και νευτωνικοί λογοκράτες την εμπόδισαν (ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι καταστράφηκε από την ιησουίτικη αντιμεταρρύθμιση και τη ρασιοναλιστική επιστήμη).
Ο ρομαντισμός ήταν η δεύτερη απόπειρα πολιτιστικής επανάστασης (στην Αγγλία αυτή τη φορά), ύστερα από τη βιομηχανική επανάσταση.
Ο ρομαντισμός ήταν επαναστατικός γιατί χτύπησε στη ρίζα του τον αυταρχισμό που τώρα βασανίζει τη Δύση. Ο αυταρχισμός δεν εμφανίζεται μόνο στην πολιτική, είναι η υπερεντατική εργασία στο εργοστάσιο, η απρόσωπη γραφειοκρατία, η γιγαντιαία οργάνωση, ο αυτοματοποιημένος κεντρικός σχεδιασμός, η ειδίκευση στην παιδεία, το λειτουργικό σχέδιο, η αφηρημένη τέχνη, ο λογικός θετικισμός (μία πρόταση έχει νόημα μόνο εάν υπάρχει η δυνατότητα να επαληθευθεί!!!).
Όλες αυτές οι λειτουργικές μορφές είναι φασιστικές γιατί μειώνουν την ποικιλία, τον ατομικισμό, τον ερωτισμό, το αυθόρμητο.
Οι ρομαντικοί είδαν καθαρά πως εκείνα τα πράγματα, που δεν ήταν άμεσα πολιτική, όπως η φάμπρικα, η επιστήμη, η γραφειοκρατία, διαπότιζαν την κουλτούρα με έναν αυταρχισμό που ρίζωνε σε όλα τα πεδία και διακήρυξαν πως η ρίζα αυτού του πολιτιστικού φασισμού βρίσκεται στην κοσμοαντίληψη και στη νοοτροπία του επιστημονικού ρασιοναλισμού.
Η τυποποίηση, η εξαφάνιση της πολλαπλότητας, του αυθορμητισμού, του ερωτισμού και της ατομικότητας, η έλλειψη φαντασίας, η αφαίρεση, είναι τα πνευματικά αίτια του φασισμού.
Ο Μπλέικ ήταν ο πρώτος που το διαισθάνθηκε.
‘’Το πρώτο δικαίωμα του ανθρώπου είναι το δικαίωμα στη φαντασία’’.
Luis Racionero Underground
