Concerto for Piano and Orchestra No 1 Op. 121 (2020)

 

Η αναστολή της ηθικής αποτίμησης

 Η αναστολή της ηθικής αποτίμησης, είναι η ηθική που αντιτάσσεται στην ανεκρίζωτη τακτική του ανθρώπου να αποτιμά αμέσως και διαρκώς τους πάντες, να αποτιμά πριν και χωρίς να καταλάβει. (Ραμπελαί)

Τί εστί άτομο; Που κατοικεί η ταυτότητά του; Από τί ορίζεται εντέλει ένα εγώ; Από αυτά που κάνει ένα πρόσωπο, από τις πράξεις του; Η πράξη όμως ξεφεύγει από τον αυτουργό της, στρέφεται σχεδόν πάντοτε εναντίον του. Μήπως από την εσωτερική ζωή του, από τις σκέψεις του, από τα κρυμμένα αισθήματά του; 

Είναι όμως ικανός ο άνθρωπος να κατανοήσει τον εαυτό του; Οι κρυμμένες σκέψεις του μπορούν να χρησιμεύσουν σαν κλειδί για την ταυτότητά του; Ή όμως ο άνθρωπος ορίζεται από τον τρόπο με τον οποίο βλέπει τον κόσμο, από τις ιδέες του;

Νομίζουμε ότι δρούμε, νομίζουμε ότι σκεφτόμαστε, μα κάποιος άλλος ή κάποιοι άλλοι σκέφτονται και δρουν μέσα μας: προαιώνιες συνήθειες, αρχέτυπα που καθώς έγιναν μύθοι και πέρασαν από γενιά σε γενιά, έχουν μια απέραντη δύναμη γοητείας και μας τηλεκατευθύνουν μέσα από «το πηγάδι του παρελθόντος».

«Το Εγώ του ανθρώπου είναι άραγε ένα πράγμα ερμητικά κλεισμένο στον εαυτό του και αυστηρά εγκλωβισμένο στα χρονικά και σαρκικά όριά του; Πολλά από τα στοιχεία που το συναποτελούν δεν ανήκουν άραγε στον κόσμο πριν και έξω από αυτό»;

Ακόμα και ο πόνος, αντίδραση φαινομενικά ανεξέλεγκτη, είναι «μίμηση και συνέχεια».

Όσο ειλικρινές και αν είναι το άτομο, είναι απλώς μετενσάρκωση. Όσο ειλικρινές και αν είναι, είναι απλώς μια συνισταμένη υποδείξεων και προσταγών που προέρχονται από το πηγάδι του παρελθόντος. (Τόμας Μαν)

 

Οι Προδομένες Διαθήκες, Μ. Κούντερα

Visions Electroacoustic 2018

  Visions 2018

Ad Infinitum’, Electroacoustic Music 2018

 Ad Infinitum

 

Invocation, Electroacoustic Music 2021

 Invocation, Electroacoustic Music 2021

Monologue, for solo Clarinet

 Monologue, for solo Clarinet (1994)

Panayiotis Sioras, Clarinet (2018)

The Other Side (2017)

 Electroacoustic Music Festival OUA

Osaka University Of Arts 2018

Βιοπολιτική

 Όπως κατέδειξαν οι μελέτες του Μισέλ Φουκώ (1926 – 1984), η βιοπολιτική τείνει αναπόφευκτα να μετατραπεί σε θανατοπολιτική. Όσο περισσότερο το δίκαιο αρχίζει να ασχολείται ρητά με τη βιολογική ζωή των πολιτών ως αγαθό που θα πρέπει να θεραπευτεί ή να προαχθεί, τόσο περισσότερο αυτό το ενδιαφέρον επισκιάζει άμεσα την ιδέα μιας ζωής που όπως αναφέρει ο τίτλος ενός διάσημου έργου που δημοσιεύτηκε στη Γερμανία το 1920, δεν αξίζει να την ζήσει κανείς (lebensunwertes Leben).

 

Κάθε φορά που προσδιορίζεται μία αξία, τίθεται στην πραγματικότητα, αναγκαστικά επίσης μια μη αξία, και η άλλη όψη της προστασίας της υγείας είναι ο αποκλεισμός και η εξάλειψη όλων εκείνων που μπορούν να οδηγήσουν σε ασθένειες. Θα έπρεπε να μας κάνει να σκεφτούμε προσεκτικά το γεγονός ότι το πρώτο παράδειγμα νομοθεσίας με την οποία ένα κράτος αναλαμβάνει προγραμματικά τη φροντίδα της υγείας των πολιτών του είναι η ναζιστική ευγονική. 

 

Αμέσως μετά την άνοδο στην εξουσία ο Χίτλερ εξέδωσε έναν νόμο για την προστασία του γερμανικού λαού από κληρονομικές ασθένειες, που οδήγησε στη δημιουργία ειδικών επιτροπών για την κληρονομική δημιουργία (Erbgesundheitsgerichte), οι οποίες αποφάσισαν την αναγκαστική στείρωση 400.000 ανθρώπων.

Ο Άιχμαν, προφανώς με καλή πίστη, δεν κουράστηκε ποτέ να επαναλαμβάνει πως είχε πράξει με ευσυνειδησία, για να υπακούσει στις αρχές εκείνες που πίστευε ότι ήταν οι αρχές της καντιανής ηθικής. Ένας κανόνας που δηλώνει ότι οφείλουμε να παραιτηθούμε από το καλό για να σώσουμε το καλό είναι εξίσου ψευδής και αντιφατικός με εκείνον που, για την προστασία της ελευθερίας, απαιτεί από εμάς να αποκηρύξουμε την ελευθερία.

 

Πολύ πριν (λιγότερο γνωστό) στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ είχε προγραμματιστεί μια ευγονική πολιτική, η οποία χρηματοδοτήθηκε αδρά από το Ινστιτούτο Κάρνεγκι και το Ίδρυμα Ροκφέλερ. Ο Χίτλερ επικαλέστηκε ρητά εκείνο το μοντέλο.

  

Εάν η υγεία γίνει το αντικείμενο μιας κρατικής πολιτικής, τότε αυτή παύει να είναι κάτι που αφορά κυρίως την ελεύθερη απόφαση κάθε ατόμου και καθίσταται υποχρέωση προς εκπλήρωση με οποιοδήποτε τίμημα, ανεξάρτητα δηλαδή από το πόσο υψηλό είναι αυτό.

 

Όπως έδειξε ο Γιαν Τομά*1, σύμφωνα με την ιστορία του δικαίου, το δίκαιο και η ζωή δεν πρέπει να συγχέονται. Είναι καλό το δίκαιο και η ιατρική να διαχωρίζονται μεταξύ τους.

Η ιατρική έχει το καθήκον να θεραπεύει τις ασθένειες σύμφωνα με τις αρχές που ακολουθεί αιώνες και τις οποίες ο όρκος του Ιπποκράτη επικυρώνει αμετάκλητα. 

 

Εάν η ιατρική, συνάπτοντας ένα αναγκαστικά διφορούμενο και αόριστο σύμφωνο με τις κυβερνήσεις θέτει τον εαυτόν της στη θέση του νομοθέτη, όχι μόνο δεν επιφέρει θετικά αποτελέσματα για τη δημόσια υγεία, αλλά μπορεί να οδηγήσει σε απαράδεκτους περιορισμούς των ανθρώπων, σε σχέση με τους οποίους οι ιατρικοί λόγοι μπορούν να προσφέρουν, όπως θα έπρεπε να είναι έκδηλο σε όλους σήμερα, το ιδανικό πρόσχημα για έναν άνευ προηγουμένου έλεγχο της κοινωνικής ζωής.

 

Έχουμε εθιστεί από καιρό στην αβασάνιστη χρήση των διαταγμάτων έκτακτης ανάγκης, μέσω των οποίων η εκτελεστική εξουσία αντικαθιστά στην πράξη τη νομοθετική, καταργώντας την αρχή της διάκρισης των εξουσιών που ορίζει θεμελιωδώς τη δημοκρατία.

Όταν ξεπεραστεί η έκτακτη ανάγκη, θα πρέπει να συνεχίσουμε να ακολουθούμε τις ίδιες οδηγίες και η «κοινωνική αποστασιοποίηση» όπως έχει χαρακτηριστεί μ’ έναν σημαίνοντα ευφημισμό, θα αποτελέσει τη νέα αρχή της οργάνωσης της κοινωνίας.

 

Κατάσταση έκτακτης ανάγκης – Κατάσταση εξαίρεσης (Carl Schmitt*2)

Ο Σμιτ στο κείμενό του περί πολιτικής θεολογίας στο οποίο εμπεριέχεται ο περίφημος ορισμός του κυρίαρχου ως εκείνου που «αποφασίζει για την κατάσταση εξαίρεσης» μιλά απλώς για Ausnahmezustand «κατάσταση εξαίρεσης», που στη γερμανική θεωρία, αλλά και πέρα από αυτή, έχει επιβληθεί ως τεχνικός όρος προκειμένου να επιβληθεί αυτή η γκρίζα ζώνη μεταξύ δικαιικής τάξης και πολιτικού γεγονότος, μεταξύ του νόμου και της αναστολής του.

Ακολουθώντας την πρώτη σμιτιανή διάκριση, ο νομικός βεβαιώνει ότι η έκτακτη ανάγκη είναι συντηρητική, ενώ η εξαίρεση είναι καινοτόμος. 

«Στην έκτακτη ανάγκη καταφεύγουμε προκειμένου να επανέλθουμε το συντομότερο δυνατό στην κανονικότητα, στην εξαίρεση καταφεύγουμε αντιθέτως, προκειμένου να διαρρήξουμε την κανονικότητα και να επιβάλουμε μια νέα τάξη». 

Η «κατάσταση έκτακτης ανάγκης προϋποθέτει τη σταθερότητα ενός συστήματος», «η εξαίρεση αντιθέτως, την παρακμή του, κάτι που ανοίγει τον δρόμο σε ένα διαφορετικό σύστημα».

Η διάκριση είναι σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, πολιτική και κοινωνιολογική και παραπέμπει σε μια προσωπική αξιολογική κρίση, για την πραγματική κατάσταση του υπό διερώτηση συστήματος για την σταθερότητα ή για την παρακμή του, αλλά και για τις προθέσεις εκείνων που έχουν την εξουσία να διατάξουν την αναστολή του νόμου, κάτι που από νομική άποψη, είναι ουσιαστικά το ίδιο, αφού και στις δύο περιπτώσεις αποφασίζεται η απλή και ξεκάθαρη αναστολή των συνταγματικών εγγυήσεων.

 

 

Giorgio Agaben, Πού βρισκόμαστε; Η επιδημία ως Πολιτική

 

*1Yan Thomas, (1943 – 2008), Γάλλος νομικός και ιστορικός του Δικαίου

*2 Carl Schmitt, 1988 – 1985, νομικός, πολιτικός επιστήμων  

Universal Edition, my Works

 

Concerto for Piano & Orchestra No 1, Op. 121 (2020)

 

Universal Edition

 © 2022 – Universal Edition

Made with ♫ in Vienna

Universal Edition AG

Bösendorferstraße 12

1010 Vienna, Austria

21 July 2022

 

Congratulations Christos Anastassiou!

Welcome to Universal Edition!

We look forward to distributing your works and are excited for your future artistic endeavors!

Christos Sp. Anastassiou ''Palintropon'' Op. 129, Athens–Epidaurus Festival 2022

Palintropon Op. 129 (2022), Athens - Epidaurus Festival 2022

Demo created with Sibelius Ultimate

Reactivate Music 6 & 7 Ιουνίου 2022

Η  Ένωση Ελλήνων Μουσουργών στο Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου 2022

Ένα φεστιβάλ μέσα σε ένα Φεστιβάλ.

Μία μουσική διαδρομή, ένας άθλος που πραγματοποιήθηκε σε ένα διήμερο με δύο τετράωρες συναυλίες.

Δύο ημέρες γεμάτες μουσική, με αναθέσεις νέων έργων ειδικά για το Φεστιβάλ Αθηνών σε 45 Έλληνες συνθέτες, μέλη της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών, με τις συναυλίες Ψηφιδωτά Ι & ΙΙ και ‘’Μέλισμα’’ (συναυλία με έργα που συνδέουν τη σύγχρονη δημιουργία με τη μουσική μας παράδοση).

 

Τιμήθηκαν δύο συνθέτες φάροι της μουσικής και ‘’δάσκαλοι’’ όλων μας, ο Ιάννης Ξενάκης για τα 100 χρόνια από τη γέννησή του και ο Olivier Messiaen, Γάλλος συνθέτης, οργανίστας και σημαντικός Δάσκαλος ο οποίος επηρέασε πλήθος συνθετών της νεότερης γενιάς. 

Τιμήθηκαν επίσης ιστορικά μέλη της Ε.Ε.Μ. (Δ.Μητρόπουλος, Α. Ευαγγελάτος, Κ. Παξινού, 

Θ. Αντωνίου, Γ. Κουρουπός, Δ. Δραγατάκης, Μ. Θεοδωράκης και Γ. Σισιλιάνος), με έργα τους για το Αρχαίο Δράμα σε συνεργασία με τη Χορωδία του Δήμου Αθηναίων. 

Ακούσαμε ένα εκπληκτικό κουαρτέτο που ερμήνευσε το έργο του Messiaen και μας καθήλωσε! 

Εξαιρετικοί αρχιμουσικοί και μουσικοί. 

Ένα άριστο επιτελείο τεχνικών του φεστιβάλ που έκαναν τα αδύνατα δυνατά, πάντα στο πλάι μας με ευγένεια και υπομονή.

Ένας σκηνοθέτης που έλεγχε τα πάντα με μάτι άγρυπνο, έτοιμος να δώσει λύση σε κάθε πρόβλημα.

Αυτό που τελικά εισπράξαμε από ΟΛΟΥΣ στο τέλος αυτού του διήμερου ήταν μοναδικό.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ από τον Πρόεδρο, το Διοικητικό Συμβούλιο και τα μέλη της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών στον κόσμο που μας τίμησε με την παρουσία του, την υπομονή του και το χειροκρότημά του.

Ευχαριστούμε όλους όσοι ανταποκρίθηκαν στο αφιέρωμα ‘’90 Χρόνια Ένωση Ελλήνων Μουσουργών’’, ιδιαιτέρως, την καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ, τους υπεύθυνους παραγωγής που ήταν συνεχώς παρόντες και μας βοήθησαν σε οτιδήποτε χρειάστηκε, τους συνθέτες, τους αρχιμουσικούς, τους μουσικούς, τους σολίστ, τους τεχνικούς και όλους αυτούς που εργάστηκαν γι’ αυτό το μεγάλο και δύσκολο project.

Η Ένωση Ελλήνων Μουσουργών στο Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου 2022

 Η  Ένωση Ελλήνων Μουσουργών στο Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου 2022

Πειραιώς 260, Χώρος Η

Reactivate Music

6 & 07 Ιουνίου 2022, στις 20:00

 

Την Τρίτη 7 Ιουνίου 2022 παρουσιάζεται σε πρώτη εκτέλεση το έργο μου Palintropon Op. 129 για Φλάουτο, Άλτο Σαξόφωνο, Τρομπόνι, Μαρίμπα, Βιμπράφωνο και Κοντραμπάσο. 

Ανάθεση της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών (για την επέτειο των 90 ετών από την ίδρυσή της 1931 – 2021) για το Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου.

  

Christos Sp. Anastassiou

Palintropon, Op. 129

(for flute, alto saxophone, trombone, marimba,

vibraphone and contrabass)

 

Πειραιώς 260, Χώρος Η

Reactivate Music

Τρίτη 07 Ιουνίου 2022, στις 20:00

Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου 2022 - Ένωση Ελλήνων Μουσουργών - Reactivate Music

 Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου 2022

Ένωση Ελλήνων Μουσουργών - Reactivate Music

06 & 07 Ιουνίου 2022

 Πειραιώς 260

Αφιέρωμα στον Ιάννη Ξενάκη και τον Olivier Messiaen από την Ένωση Ελλήνων Μουσουργών που γιορτάζει τα 90 χρόνια της.

Μια γιορτή της σύγχρονης μουσικής δημιουργίας με 60 μουσικά έργα, τα 45 σε πρώτη εκτέλεση, 52 καλλιτέχνες, μουσικούς και 40 χορωδούς της Χορωδίας Δήμου Αθηναίων

Η Ένωση Ελλήνων Μουσουργών ιδρύθηκε πριν από 91 χρόνια για να στηρίξει και να προβάλει την εγχώρια δημιουργία, δίνοντας βήμα σε νέους καλλιτέχνες.

 

Φέτος, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου στις 6 και 7 Ιουνίου, γιορτάζει τα 90 χρόνια της, έναν χρόνο αργότερα λόγω της πανδημίας, με ένα πληθωρικό εορταστικό διήμερο που περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τρία αφιερώματα: 

στον Ιάννη Ξενάκη, με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννησή του (σε συνεργασία με το Centre Iannis Xenakis), στον Γάλλο συνθέτη, οργανίστα και σημαντικό Δάσκαλο Olivier Messiaen, ο οποίος έχει επηρεάσει πλήθος συνθετών της νεότερης γενιάς, και σε ιστορικά μέλη της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών (Θ. Αντωνίου, Δ. Δραγατάκη, Α. Ευαγγελάτο, Μ. Θεοδωράκη, Γ. Κουρουπό, Δ. Μητρόπουλο, Κ. Παξινού, Γ. Σισιλιάνο και Μ. Χατζιδάκι), παρουσιάζοντας έργα τους για το Αρχαίο Δράμα σε συνεργασία με τη Χορωδία Δήμου Αθηναίων.

 

Επίσης, περιλαμβάνονται τρεις συναυλίες όπου θα παρουσιαστούν 45 νέα έργα μελών της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών, ενώ σε μία από αυτές αναδεικνύεται η σύνδεση της σύγχρονης δημιουργίας με τη μουσική μας παράδοση. Το διήμερο πλαισιώνουν συζητήσεις και προβολή του αρχείου και των εκδόσεων της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών.

Μια γιορτή της σύγχρονης μουσικής δημιουργίας που αφηγείται το παρελθόν, δημιουργεί στο παρόν και αντικρίζει δυναμικά το μέλλον, με 60 μουσικά έργα, τα 45 σε πρώτη εκτέλεση, 52 καλλιτέχνες, μουσικούς και 40 χορωδούς της Χορωδίας Δήμου Αθηναίων.

 

6 Ιουνίου – Α΄ ημέρα

1η συναυλία // 20:00 - 21:00

 

ΕΝΟΤΗΤΑ: ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

Ιάννης Ξενάκης - 100 χρόνια από τη γέννησή του

•Εόντα (Eonta, 1963-1964), για πιάνο, δύο τρομπέτες και τρία τρομπόνια

•Ψάπφα (Psappha,1975) για έναν σολίστ κρουστών

Θεόδωρος Μιλκόβ κρουστά

•Χάρισμα (Charisma, 1971) για κλαρινέτο και βιολοντσέλο

Γιάννης Σαμπροβαλάκης κλαρινέτο

Δημήτρης Τραυλός βιολοντσέλο

 

•Παλίμψηστο (Palimpsest, 1979) για ορχηστρικό σύνολο έντεκα μουσικών

Ελληνικό Συγκρότημα Σύγχρονης Μουσικής

Μουσική διεύθυνση Ιάκωβος Κονιτόπουλος

Σύντομη εισαγωγική ομιλία Αντώνιος Αντωνόπουλος, Ιωσήφ Παπαδάτος 

2η Συναυλία // 21:15 - 22:15

 

ΕΝΟΤΗΤΑ: ΜΕΛΛΟΝ

Ψηφιδωτό Ι

•20 έργα μουσικής δωματίου Ελλήνων συνθετών σε πρώτη εκτέλεση

Συνθέτες: Κώστας Αγουρίδης, Ανδρέας Αργυρού, Μιχάλης Αρχοντίδης, Παύλος Βεντούρας, Βασίλης Γκότσης, Μαρία Δαγαλάκη, Σπύρος Δεληγιαννόπουλος, Γιώργος Ζερβός, Λεωνίδας Κανάρης, Μιχάλης Κεφάλας, Ευάγγελος Κοκκόρης, Φανή Κοσώνα, Σεραφείμ Κτενάς, Κωνσταντίνος Λυγνός, Έφη Μαρκουλάκη, Δημήτρης Μηνακάκης, Αλέξανδρος Μούζας, Αθηνά Παυλάκη-Πηρούνια, Βαγγέλης Συμσίρης, Μιχάλης Τραυλός 

Ελληνικό Συγκρότημα Σύγχρονης Μουσικής

Μουσική διεύθυνση Φαίδρα Γιαννέλου

Σύντομη εισαγωγική ομιλία Ιωσήφ Παπαδάτος

3η Συναυλία // 22:30 - 23:30

 

ΕΝΟΤΗΤΑ: ΩΣΜΩΣΗ

•Μέλισμα: Συναυλία για παραδοσιακά όργανα και μουσικό σύνολο

6 έργα Μουσικής Δωματίου Ελλήνων συνθετών, σε πρώτη εκτέλεση

Συνθέτες: Μαρία Χριστίνα Κριθαρά, Ηλίας Νικολαΐδης, Νίκος Ντρέλας, Ειρήνη Χατζηθέμελη, Γιώργος Χατζημιχελάκης

Σολίστ Παναγιώτης Ζαχαράκης νέι, Αγγελίνα Τκάτσεβα τσίμπελ, Στρατής Ψαραδέλλης πολίτικη λύρα

Ελληνικό Συγκρότημα Σύγχρονης Μουσικής

Μουσική διεύθυνση, Μίλτος Λογιάδης

Σύντομη εισαγωγική ομιλία, Αλέξανδρος Χαρκιολάκης

Το Ελληνικό Συγκρότημα Σύγχρονης Μουσικής αποτελούν οι: Βαγγέλης Σταθουλόπουλος φλάουτο, Γιάννης Τσελίκας όμποε, Χριστίνα Παντελίδου όμποε, Άγγελος Πολίτης κλαρινέτο, Γιάννης Σαμπροβαλάκης κλαρινέτο, Γιώργος Φαρούγγιας φαγκότο, Χρήστος Καλούδης κόρνο, Γιάννης Καραμπέτσος τρομπέτα, Παναγιώτης Μπαλαμός τρομπέτα, Παναγιώτης Ζαφειρόπουλος τρομπόνι, Βαγγέλης Καραμπάς τρομπόνι, Ανδρέας Κολπονδίνος τρομπόνι, Σπύρος Λάμπουρας κρουστά, Κωνσταντίνος Δεστούνης πιάνο, Θεόδωρος Ματούλας άρπα, Μπρουνίλντα Ευγενία Μάλο βιολί, Κώστας Παναγιωτίδης βιολί, Αγγέλα Γιαννάκη βιόλα, Ηλίας Σδούκος βιόλα, Λευκή Κολοβού βιολοντσέλο, Δημήτρης Τραυλός βιολοντσέλο, Νίκος Τσουκαλάς κοντραμπάσο

 

7 Ιουνίου – Β΄ ημέρα

 

4η Συναυλία // 20:00 - 21:00

ΕΝΟΤΗΤΑ: ΜΕΛΛΟΝ

Ψηφιδωτό II

 

•20 έργα Μουσικής Δωματίου Ελλήνων συνθετών σε πρώτη εκτέλεση

Συνθέτες: Χρήστος Αναστασίου, Μιχάλης Ανδριτσόπουλος, Αντώνιος Αντωνόπουλος, Ιωσήφ Βαλέτ, Σμαρώ Γρηγοριάδου, Αθανάσιος Ζέρβας, Παναγιώτης Θεοδοσίου, Βασίλης Κίτσος, Θανάσης Κουμεντέρης, Γιώργος Κυριακάκης, Σπύρος Μάζης, Ναταλία Μαυράκη, Μιχάλης Μεσσήνης, Βασίλης Μπακόπουλος, Μάνος Παναγιωτάκης, Κώστας Παντελίδης, Φοίβος Παπαδόπουλος, Γιώργος Σιωράς, Βασιλική Φιλιππαίου, Λεόντιος Χατζηλεοντιάδης

Ελληνικό Συγκρότημα Σύγχρονης Μουσικής 

Μουσική διεύθυνση Κωνσταντίνος Τερζάκης

Σύντομη εισαγωγική ομιλία, Κωνσταντίνος Κακαβελάκης 

 

 

5η Συναυλία // 21:15 - 22:15

 

ΕΝΟΤΗΤΑ: ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

Olivier Messiaen - 30 χρόνια από τον θάνατό του

•Κουαρτέτο για το τέλος του χρόνου

Ανδρέας Παπανικολάου βιολί, Κώστας Τζέκος κλαρινέτο, Άγγελος Λιακάκης βιολοντσέλο, Τίτος Γουβέλης πιάνο

Σύντομη εισαγωγική ομιλία, Γιώργος Κουρουπός

6η Συναυλία // 22:30 - 23:30

 

ΕΝΟΤΗΤΑ: ΠΑΡΕΛΘΟΝ

Μουσική για το Αρχαίο Δράμα 

Έργα ιστορικών μελών της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών:

Α. Ευαγγελάτος Πέρσες, Κ. Παξινού Οιδίπους Τύραννος, 

Δ. Μητρόπουλος Ηλέκτρα, Δ. Δραγατάκης Αντιγόνη, 

Γ. Σισιλιάνος Μήδεια (tape), Μ. Θεοδωράκης Φοίνισσες, 

Θ. Αντωνίου Ικέτιδες, Γ. Κουρουπός Λυσιστράτη.  

Ελληνικό Συγκρότημα Σύγχρονης Μουσικής

Μουσική διεύθυνση Ιάκωβος Κονιτόπουλος

Σολίστ, Αγγελική Καθαρίου μέτζο σοπράνο

Με τη συμμετοχή της Χορωδίας Δήμου Αθηναίων

Διεύθυνση χορωδίας, Σταύρος Μπερής

Σύντομη εισαγωγική ομιλία, Ιωσήφ Παπαδάτος

Η συναυλία πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ).

 

Το Ελληνικό Συγκρότημα Σύγχρονης Μουσικής αποτελούν οι: Μελίνα Μακρή φλάουτο, Γιώργος Σκριβάνος φλάουτο, Γιάννης Τσελίκας όμποε, Γιάννης Σαμπροβαλάκης κλαρινέτο, Στάθης Μαυρομμάτης σαξόφωνο, Χρήστος Καλούδης κόρνο, Γιάννης Καραμπέτσος τρομπέτα, Παναγιώτης Μπαλαμός τρομπέτα, Παναγιώτης Ζαφειρόπουλος τρομπόνι, Βαγγέλης Καραμπάς τρομπόνι, Ανδρέας Κολπονδίνος τρομπόνι, Παναγιώτης Ζιάβρας κρουστά, Παναγιώτης Κολιαβασίλης κρουστά, Θεόδωρος Μιλκόβ κρουστά, Αγγελίνα Τκάτσεβα τσίμπελ, Μιχάλης Σιδηρόπουλος μαντολίνο, Κορίνα Βουγιούκα κιθάρα, Βίκυ Στυλιανού πιάνο, Στέλλα Τσάνη βιολί, Λευκή Κολοβού βιολοντσέλο, Γιώργος Αρνής κοντραμπάσο, Χρήστος Κομισόπουλος κοντραμπάσο

 

https://aefestival.gr/reactivate-music-stin-peiraios-260-i-6-amp-7-ioynioy-20-00/

«Οδηγός Ορχήστρας για Νέους» – Με τον Νίκο Ξανθούλη | 27.05.2022, 14.00 - ERT.GR

 

Christos Sp. Anastassiou, String Quartet No 2 (2009), ExQuartet, Poland ...

Ο Μπέρτολτ Μπρεχτ για τον Βάλτερ Μπένγιαμιν

 Ο Μπέρτολτ Μπρεχτ (1898 – 1956) αποχαιρέτησε συγκινημένος τον φίλο του Βάλτερ Μπένγιαμιν (1892-1940), που έδωσε τέλος στη ζωή του έχοντας κλείσει μόλις τα σαράντα οκτώ του χρόνια, καταπίνοντας δεκαπέντε ταμπλέτες μορφίνης, του Port– Bou ανάμεσα στα γαλλικά σύνορα και στα ισπανικά Πυρηναία.

 

Μου είπαν ότι σήκωσες το χέρι σου εναντίον σου 
Προλαβαίνοτας τον σφαγέα. 
Κι εντέλει, μπροστά σε σύνορο απαράβατο,
Πέρασες, λένε, ένα πιο βατό.
Αυτοκρατορίες γκρεμίζονται. 
Λήσταρχοι βαδίζουν κορδωμένοι σαν ηγεμόνες. 
Λαοί πλέον δεν διακρίνονται κάτω από τόσον οπλισμό. 
Έτσι είναι το μέλλον οκοτεινό και οι δυνάμεις του δικαίου 
Αδύναμες. Σου ήταν όλα φως φανάρι 

'Οταν κατέστρεψες ένα κορμί πριν το βασανισμό.

Πού βρισκόμαστε; Η Επιδημία ως Πολιτική

Καταργείται η αγάπη
στο όνομα της υγείας
έπειτα θα καταργηθεί και η υγεία

Καταργείται η ελευθερία
στο όνομα της ιατρικής
έπειτα θα καταργηθεί και η ιατρική

Καταργείται ο Θεός
στο όνομα της λογικής
έπειτα θα καταργηθεί και η λογική

Καταργείται ο άνθρωπος
στο όνομα της ζωής
έπειτα θα καταργηθεί και η ζωή

Καταργείται η αλήθεια
στο όνομα της πληροφόρησης 
αλλά δεν καταργείται η πληροφόρηση

Καταργείται το σύνταγμα
στο όνομα της έκτακτης ανάγκης 
αλλά δεν καταργείται η έκτακτη ανάγκη 

 

Agamben Giorgio Πού βρισκόμαστε; Η Επιδημία ως Πολιτική 

(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Η θεωρία του Χάους και η δημιουργικότητα

Τι συμβαίνει όταν έχουμε μια πρωτότυπη σκέψη;

Ποια είναι η φύση της δημιουργικότητας; 

Γιατί υπάρχει κάτι και όχι τίποτα;

 

Η θεωρία του χάους προσφέρει τη δυνατότητα για βαθιά κατανόηση αυτών των ερωτημάτων – κατανόηση που ενυπάρχει στη φύση του καθενός μας ως δημιουργικού όντος.

Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι οι δημιουργοί ελέγχουν απόλυτα το έργο τους, ενώ την ίδια στιγμή συνηγορούν στην άποψη ότι η δημιουργικότητα βασίζεται ουσιαστικά στην έμπνευση, την οποία οι δημιουργοί δεν έχουν καμία δυνατότητα να ελέγξουν (απλώς τους έρχεται).

 

Πολλοί πιστεύουν ότι ένα άτομο μπορεί να είναι δημιουργικό όταν απασχολείται σε έναν από τους αναγνωρισμένους δημιουργικούς τομείς, όπως είναι η μουσική, η ποίηση, η ζωγραφική, το θέατρο, ο κινηματογράφος ή τα ανώτερα μαθηματικά. Δεν θα χρησιμοποιούσαν τη λέξη «δημιουργικότητα» για δραστηριότητες όπως η παρατήρηση της φύσης, η αναπόληση ενός ονείρου, η συζήτηση με κάποιον ή η επαφή με ένα έργο τέχνης. Κι όμως, πολλοί δημιουργοί (συνθέτες, ποιητές και άλλοι καλλιτέχνες), έχουν παραδεχτεί ότι αυτές οι δραστηριότητες είναι άκρως δημιουργικές.

Ένας ακόμη μύθος  - που είναι δύσκολο να ξεριζώσουμε – είναι πως ο βασικός σκοπός των δημιουργών είναι να παράγουν κάτι καινούργιο.

Η μεταφορική έννοια της θεωρίας του χάους μας βοηθάει να ξεφύγουμε από αυτές τις λανθασμένες αντιλήψεις και στην πορεία να μάθουμε κάτι «δημιουργικό» στη ζωή μας.

 

Χάος και δημιουργικότητα: η αλήθεια και η σύνδεση του ατόμου με το αδιαίρετο

 

Η δημιουργικότητα έχει την έννοια της υπέρβασης των όσων γνωρίζουμε, την κατάκτηση της «αλήθειας» των πραγμάτων. Και εκεί είναι που υπεισέρχεται το χάος.

Πολύ συχνά το μυαλό μας, με τις υποτιθέμενες βεβαιότητες για τη «γνώση» μας σχετικά με τον κόσμο, οδηγείται σε παραμορφώσεις και λανθασμένες αντιλήψεις σχετικά με τον κόσμο. Οι ιδέες και τα γεγονότα που συνιστούν την εξάρτησή μας μπορεί να καταλήξουν να θολώσουν μια βαθύτερη αυθεντικότητα και «αλήθεια» σχετικά με την προσωπική μας εμπειρία της βίωσης του κόσμου.

 

Τι εννοούμε όμως λέγοντας «αλήθεια»; Η λέξη «αλήθεια» είναι υπερφορτωμένη με ατυχείς συσχετισμούς (αλήθειες που μας προσφέρονται από τις διάφορες θρησκείες και τους πολιτισμούς). Εδώ η λέξη «αλήθεια» δεν σημαίνει κάτι απόλυτο, ούτε κάτι σχετικό (η δική μου αλήθεια, η δική σου αλήθεια). Η αλήθεια είναι κάτι που βιώνουμε τη συγκεκριμένη στιγμή και εκφράζει τη σχέση ενός ατόμου με το σύνολο.

 

Η αλήθεια και το χάος συνδέονται. Να ζεις με δημιουργική αμφιβολία, σημαίνει να εισέρχεσαι στο χάος για να ανακαλύψεις εκεί την αλήθεια που «δεν μπορεί να μετρηθεί με λέξεις».

 

Μια αιρετική άποψη για το Χάος στην καθημερινή μας ζωή.

F. D. Peat – J. Briggs

Παραλειπόμενα και παράδοξα της λογοτεχνικής οικογένειας

 -Οβίδιος: «Η ποίηση του Πινδάρου κινείται με ανεξέλεγκτη ταχύτητα».

-Πεσσόα: «…τόσο ανεξέλεγκτη που πολλές φορές εκτροχιάζεται.

 

-Ο Ροσσίνι φορούσε πάντοτε περούκα. Όταν έβρεχε φορούσε δύο.

 

-«Αν ο Μπαχ συνεχίζει να παίζει με αυτόν τον τρόπο, ή θα διαλυθεί το κλειδοκύμβαλο ή θα

   κουφαθεί όλο το ποίμνιο».

   Μέλος του τοπικού συμβουλίου του Άρνσταντ στην επιστολή παραίτησής του.

 

-Για τον Μπετόβεν ο Χαίντελ ήταν ένας από τους μεγαλύτερους συνθέτες.

 Για τον Μπερλιόζ, ένα βαρέλι γεμάτο λίπος και μπίρα.

 

-Είμαι ευτυχής που πρόσθεσα στο ρεπερτόριο άλλο ένα έργο που είναι αδύνατον να παιχτεί. 

 Θέλω να είναι δύσκολο. Θέλω επίσης το μικρό δάκτυλο να μεγαλώσει.

 Ο Άρνολντ Σαίνμπεργκ, σε επιστολή προς τον βιογράφο του, αναφερόμενος στο κοντσέρτο

 του για βιολί.

 

-«Στην αρχή ήταν απλώς μεγάλος ζωγράφος.

   Τώρα δυστυχώς κατάντησε ιδιοφυΐα».

   Ο Μπρακ για τον Πικάσσο.

 

-«Άρχισα να διαβάζω τον Προυστ. Είναι προφανές ότι ο άνθρωπος αυτός είναι διανοητικά 

    καθυστερημένος».

    Ο Ήβλιν Γουώ, σε επιστολή του.

 

-Στο διαβατήριό του ο Στραβίνσκι κάτω από την ένδειξη επάγγελμα είχε γράψει:

 «Εφευρέτης ήχων».

 

-«Ψαρόσουπα»

  Ο Σαλβαντόρ Νταλί σχολιάζοντας έναν πίνακα του Τζάκσον Πόλλοκ.

 

-«Γιατί γράψατε Το όνομα του ρόδου;»

  «Γιατί ένιωσα την επιτακτική ανάγκη να δηλητηριάσω έναν μοναχό»

    Ο Έκο απαντώντας σε σχετική ερώτηση.

 

-Ποτέ μη δανείζεις βιβλία, γιατί κανείς δεν τα επιστρέφει. Τα μόνα βιβλία που έχω στη 

 βιβλιοθήκη μου, είναι όσα κάποτε δανείστηκα από φίλους».

 Ο Ανατόλ Φρανς σε νεαρό βιβλιόφιλο.

 

-Ο Πλάτων λέγεται ότι ξανάγραψε την πρώτη πρόταση της Πολιτείας πενήντα φορές.

 Ο Βιργίλιος πάλεψε δέκα χρόνια για να συνθέσει την Αινειάδα και λίγο πριν τον θάνατό του

  πίστευε ότι ήταν ημιτελής.

  Ο Χέμινγκγουαίη δακτυλογράφησε την τελευταία σελίδα του Αποχαιρετισμός στα όπλα

  τριάντα τρεις φορές.

  Ο Αλέξανδρος Δουμάς πατήρ, αντίθετα, συνέθεσε τον πρώτο τόμο του  Le Chevalierde

  Maison– Rouge σε εβδομήντα δύο ώρες.

 

-«Δεν διαβάζω ποτέ ένα βιβλίο πριν γράψω κριτική γι’ αυτό, για να μην είμαι προκατειλημμένος

   υπέρ του».

   Ο Σίντνεϋ Σμιθ στον μπάτλερ του, όταν ο τελευταίος τον ρώτησε αν είχε διαβάσει την Πτώση της 

   Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Γίββωνα.

 

-Σικελιανός προς Σεφέρη, μετά το εγκεφαλικό:

«Είδα το απόλυτα μαύρο. Ήταν ανέκφραστα ωραίο».

 

-«Ένα από τα σημαντικότερα επιτεύγματα του ανθρώπινου πνεύματος είναι η τέχνη να 

    κρίνεις βιβλία που δεν έχεις διαβάσει ποτέ».

    Ο Λίχτενμπεργκ, ομολογώντας αυτό που κάθε κριτικός γνωρίζει.

 

•Χάρης Βλαβιανός: «Britannica»