Τι συμβαίνει όταν έχουμε μια πρωτότυπη σκέψη;
Ποια είναι η φύση της δημιουργικότητας;
Γιατί υπάρχει κάτι και όχι τίποτα;
Η θεωρία του χάους προσφέρει τη δυνατότητα για βαθιά κατανόηση αυτών των ερωτημάτων – κατανόηση που ενυπάρχει στη φύση του καθενός μας ως δημιουργικού όντος.
Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι οι δημιουργοί ελέγχουν απόλυτα το έργο τους, ενώ την ίδια στιγμή συνηγορούν στην άποψη ότι η δημιουργικότητα βασίζεται ουσιαστικά στην έμπνευση, την οποία οι δημιουργοί δεν έχουν καμία δυνατότητα να ελέγξουν (απλώς τους έρχεται).
Πολλοί πιστεύουν ότι ένα άτομο μπορεί να είναι δημιουργικό όταν απασχολείται σε έναν από τους αναγνωρισμένους δημιουργικούς τομείς, όπως είναι η μουσική, η ποίηση, η ζωγραφική, το θέατρο, ο κινηματογράφος ή τα ανώτερα μαθηματικά. Δεν θα χρησιμοποιούσαν τη λέξη «δημιουργικότητα» για δραστηριότητες όπως η παρατήρηση της φύσης, η αναπόληση ενός ονείρου, η συζήτηση με κάποιον ή η επαφή με ένα έργο τέχνης. Κι όμως, πολλοί δημιουργοί (συνθέτες, ποιητές και άλλοι καλλιτέχνες), έχουν παραδεχτεί ότι αυτές οι δραστηριότητες είναι άκρως δημιουργικές.
Ένας ακόμη μύθος - που είναι δύσκολο να ξεριζώσουμε – είναι πως ο βασικός σκοπός των δημιουργών είναι να παράγουν κάτι καινούργιο.
Η μεταφορική έννοια της θεωρίας του χάους μας βοηθάει να ξεφύγουμε από αυτές τις λανθασμένες αντιλήψεις και στην πορεία να μάθουμε κάτι «δημιουργικό» στη ζωή μας.
Χάος και δημιουργικότητα: η αλήθεια και η σύνδεση του ατόμου με το αδιαίρετο
Η δημιουργικότητα έχει την έννοια της υπέρβασης των όσων γνωρίζουμε, την κατάκτηση της «αλήθειας» των πραγμάτων. Και εκεί είναι που υπεισέρχεται το χάος.
Πολύ συχνά το μυαλό μας, με τις υποτιθέμενες βεβαιότητες για τη «γνώση» μας σχετικά με τον κόσμο, οδηγείται σε παραμορφώσεις και λανθασμένες αντιλήψεις σχετικά με τον κόσμο. Οι ιδέες και τα γεγονότα που συνιστούν την εξάρτησή μας μπορεί να καταλήξουν να θολώσουν μια βαθύτερη αυθεντικότητα και «αλήθεια» σχετικά με την προσωπική μας εμπειρία της βίωσης του κόσμου.
Τι εννοούμε όμως λέγοντας «αλήθεια»; Η λέξη «αλήθεια» είναι υπερφορτωμένη με ατυχείς συσχετισμούς (αλήθειες που μας προσφέρονται από τις διάφορες θρησκείες και τους πολιτισμούς). Εδώ η λέξη «αλήθεια» δεν σημαίνει κάτι απόλυτο, ούτε κάτι σχετικό (η δική μου αλήθεια, η δική σου αλήθεια). Η αλήθεια είναι κάτι που βιώνουμε τη συγκεκριμένη στιγμή και εκφράζει τη σχέση ενός ατόμου με το σύνολο.
Η αλήθεια και το χάος συνδέονται. Να ζεις με δημιουργική αμφιβολία, σημαίνει να εισέρχεσαι στο χάος για να ανακαλύψεις εκεί την αλήθεια που «δεν μπορεί να μετρηθεί με λέξεις».
Μια αιρετική άποψη για το Χάος στην καθημερινή μας ζωή.
F. D. Peat – J. Briggs
