Αρχειοθήκη ιστολογίου

Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2022

Παραλειπόμενα και παράδοξα της λογοτεχνικής οικογένειας

 -Οβίδιος: «Η ποίηση του Πινδάρου κινείται με ανεξέλεγκτη ταχύτητα».

-Πεσσόα: «…τόσο ανεξέλεγκτη που πολλές φορές εκτροχιάζεται.

 

-Ο Ροσσίνι φορούσε πάντοτε περούκα. Όταν έβρεχε φορούσε δύο.

 

-«Αν ο Μπαχ συνεχίζει να παίζει με αυτόν τον τρόπο, ή θα διαλυθεί το κλειδοκύμβαλο ή θα

   κουφαθεί όλο το ποίμνιο».

   Μέλος του τοπικού συμβουλίου του Άρνσταντ στην επιστολή παραίτησής του.

 

-Για τον Μπετόβεν ο Χαίντελ ήταν ένας από τους μεγαλύτερους συνθέτες.

 Για τον Μπερλιόζ, ένα βαρέλι γεμάτο λίπος και μπίρα.

 

-Είμαι ευτυχής που πρόσθεσα στο ρεπερτόριο άλλο ένα έργο που είναι αδύνατον να παιχτεί. 

 Θέλω να είναι δύσκολο. Θέλω επίσης το μικρό δάκτυλο να μεγαλώσει.

 Ο Άρνολντ Σαίνμπεργκ, σε επιστολή προς τον βιογράφο του, αναφερόμενος στο κοντσέρτο

 του για βιολί.

 

-«Στην αρχή ήταν απλώς μεγάλος ζωγράφος.

   Τώρα δυστυχώς κατάντησε ιδιοφυΐα».

   Ο Μπρακ για τον Πικάσσο.

 

-«Άρχισα να διαβάζω τον Προυστ. Είναι προφανές ότι ο άνθρωπος αυτός είναι διανοητικά 

    καθυστερημένος».

    Ο Ήβλιν Γουώ, σε επιστολή του.

 

-Στο διαβατήριό του ο Στραβίνσκι κάτω από την ένδειξη επάγγελμα είχε γράψει:

 «Εφευρέτης ήχων».

 

-«Ψαρόσουπα»

  Ο Σαλβαντόρ Νταλί σχολιάζοντας έναν πίνακα του Τζάκσον Πόλλοκ.

 

-«Γιατί γράψατε Το όνομα του ρόδου

  «Γιατί ένιωσα την επιτακτική ανάγκη να δηλητηριάσω έναν μοναχό»

    Ο Έκο απαντώντας σε σχετική ερώτηση.

 

-Ποτέ μη δανείζεις βιβλία, γιατί κανείς δεν τα επιστρέφει. Τα μόνα βιβλία που έχω στη 

 βιβλιοθήκη μου, είναι όσα κάποτε δανείστηκα από φίλους».

 Ο Ανατόλ Φρανς σε νεαρό βιβλιόφιλο.

 

-Ο Πλάτων λέγεται ότι ξανάγραψε την πρώτη πρόταση της Πολιτείας πενήντα φορές.

 Ο Βιργίλιος πάλεψε δέκα χρόνια για να συνθέσει την Αινειάδα και λίγο πριν τον θάνατό του

  πίστευε ότι ήταν ημιτελής.

  Ο Χέμινγκγουαίη δακτυλογράφησε την τελευταία σελίδα του Αποχαιρετισμός στα όπλα

  τριάντα τρεις φορές.

  Ο Αλέξανδρος Δουμάς πατήρ, αντίθετα, συνέθεσε τον πρώτο τόμο του  Le Chevalierde

  Maison– Rouge σε εβδομήντα δύο ώρες.

 

-«Δεν διαβάζω ποτέ ένα βιβλίο πριν γράψω κριτική γι’ αυτό, για να μην είμαι προκατειλημμένος

   υπέρ του».

   Ο Σίντνεϋ Σμιθ στον μπάτλερ του, όταν ο τελευταίος τον ρώτησε αν είχε διαβάσει την Πτώση της 

   Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Γίββωνα.

 

-Σικελιανός προς Σεφέρη, μετά το εγκεφαλικό:

«Είδα το απόλυτα μαύρο. Ήταν ανέκφραστα ωραίο».

 

-«Ένα από τα σημαντικότερα επιτεύγματα του ανθρώπινου πνεύματος είναι η τέχνη να 

    κρίνεις βιβλία που δεν έχεις διαβάσει ποτέ».

    Ο Λίχτενμπεργκ, ομολογώντας αυτό που κάθε κριτικός γνωρίζει.

 

•Χάρης Βλαβιανός: «Britannica»