Για τη σύγχρονη δημιουργία

 ‘’Οι μουσικές κατασκευές της σύγχρονης μουσικής ανακαλούν μια αναγνώριση που πηγαίνει πέρα από τις απλές ή και πιο περίπλοκες κατηγοριοποιήσεις του παρελθόντος ή και αυτές του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα «μου αρέσει, δεν μου αρέσει», «ευχάριστο ή δυσάρεστο» κλπ.  

 Το ότι δεν θεωρούμε κάτι ελκυστικό (κάτι που ενδεχομένως υπάρχει ως σχήμα στον εγκέφαλό μας) δε σημαίνει ότι δεν μπορούμε να ανακαλύψουμε κάτι ελκυστικό και σημαντικό. Ο τρόπος που ‘’προστατευόμαστε’’ και οι παγιωμένες αντιλήψεις οι οποίες δεν μας αφήνουν να κάνουμε έστω προσπάθεια να αντιληφθούμε κάτι διαφορετικό, είναι ακριβώς όπως όταν απωθούμε κάτι που δεν είμαστε σε θέση να καταλάβουμε τη συγκεκριμένη στιγμή (η οποία μπορεί να είναι και άπειρη). Αυτό συμβαίνει στη σύγχρονη μουσική, στην σύγχρονη τέχνη γενικότερα, στην επιστήμη και στην πρόοδο και προϋποθέτει ανάγκη για βαθύτερη γνώση των πραγμάτων και ανοιχτό νου.

Κατά μία έννοια όλα όσα συλλαμβάνει ο νους είναι μέσα μας, σε κάποιο επίπεδο της συνείδησής μας τα αναγνωρίζουμε. Μπορούμε να εξερευνήσουμε τις πολλές ασάφειες των μεταφορικών σχέσεων ανάμεσα σε εμάς, τη μουσική, στα σχήματα και τον κόσμο, αντί να εμμένουμε στις κατηγορικές αφαιρέσεις που μας χωρίζουν από όλα αυτά’’.

Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι

Σε μια κοινωνία που κυβερνά ο τρόμος, οι δηλώσεις δεν σε δεσμεύουν σε τίποτα γιατί τις αποσπούν με τη βία… κι ένας έντιμος άνθρωπος έχει το χρέος να μην τους δίνει σημασία , να μην τις ακούει. 

 Μίλαν Κούντερα

William Blake

 Για να δεις τον κόσμο σε έναν κόκκο της άμμου,

τον ουρανό σε ένα ασημένιο λουλούδι,

κράτα το άπειρο στην  παλάμη σου

και την αιωνιότητα μέσα σε μια ώρα.

 

 

Η εποχή της οργής

 Ο κόσμος γύρω μας είναι θόρυβος και οργή, όλα είναι απατηλά και ανώφελα κι ωστόσο συνεχίζουμε.

 Μες από το σκοτάδι ενός κόσμου όπου φαίνεται να κυριαρχεί απόλυτα και οριστικά το Κακό – δηλαδή το παράλογο -, όπου ο Θεός δεν είναι παρά η παρηγορητική καλύπτρα του Μηδενός, το τέλος των ιδεολογιών έχει σημάνει, όπως και το τέλος των προκατασκευασμένων ψευδαισθήσεων. 

 Γιατί αυτός ο κόσμος μοιάζει να μην έχει κανένα προφανές νόημα; 

  Γιατί η ανθρώπινη ύπαρξη βυθίζεται σαν κωφάλαλη μέσα στο πανδαιμόνιο ενός παράλογου κόσμου, όπου κυριαρχούν οι μηχανές ισοπέδωσης του ανθρώπου, της σκέψης και της ψυχής; 

 Υποκλινόμαστε στο Κακό με τον ίδιο τρόπο που υποτασσόμαστε στον Θάνατο. 

Εντέλει, (το ιλιγγιώδες ερώτημα του Χάιντεγκερ) γιατί πρέπει να υπάρχει κάτι περισσότερο από το τίποτα; 

«Η ελεγεία ενός παράλογου κόσμου».

Το δικαίωμά μας στην έκφραση περιορίζεται άραγε στο δικαίωμα μόνο να ακούμε;

Ο Αργεντινός δημοσιογράφος Εζεκιήλ Φερνάντες-Μοόρες με αφορμή την πληροφόρηση λέει: «είμαστε ενήμεροι για όλα, αλλά δεν μας ενδιαφέρει τίποτα».

Δεν είναι απαραίτητο πλέον ο σκοπός να αγιάζει τα μέσα. Σήμερα τα μέσα επικοινωνίας, αγιάζουν τους σκοπούς ενός συστήματος εξουσιών που επιβάλλει τις αξίες του σε πλανητική κλίμακα. 

 Τα κυρίαρχα μέσα επικοινωνίας συγκεντρώνονται σήμερα σε ολοένα λιγότερα χέρια και ο ρόλος τους είναι κατά κανόνα, να υπηρετούν ένα σύστημα που περιορίζει τις ανθρώπινες σχέσεις στην αμοιβαία εκμετάλλευση και τον αμοιβαίο φόβο. 

 Η κυβερνοεπικοινωνία καταφεύγει στην εικονική πραγματικότητα, ενώ οι πόλεις τείνουν να μετατραπούν σε πελώριες ερήμους γεμάτες κόσμο, όπου ο καθένας κοιτάει την πάρτη του και κλείνεται στο καβούκι του. 

 Όσο περισσότερο καταδικάζονται οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, που μπορεί να σε μολύνουν με…..., να σου πάρουν τη δουλειά ή να σου αδειάσουν το σπίτι, τόσο περισσότερο καθαγιάζονται οι σχέσεις με τις μηχανές. Η βιομηχανία της επικοινωνίας, η πιο δυναμική βιομηχανία της παγκόσμιας οικονομίας, πουλάει τα μαγικά ραβδιά που ανοίγουν το πέρασμα στην Νέα Εποχή της ιστορίας της ανθρωπότητας. Εντούτοις αυτός ο υπέρ-επικοινωνιακός κόσμος μοιάζει υπερβολικά με ένα βασίλειο μοναχικών και μουγκών ανθρώπων. 

 Ο αριθμός των ανθρώπων που γίνονται δέκτες απόψεων και το μοναδικό τους δικαίωμα είναι να ακούν, αυξάνεται ολοένα περισσότερο ενώ μειώνονται ολοένα περισσότερο οι εκφραστές απόψεων, αυτοί που έχουν το προνόμιο να μιλούν. Τα χρόνια μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, τη μεγαλύτερη απήχηση είχαν τα ανεξάρτητα μέσα πληροφόρησης και έκφρασης γνώμης, καθώς και κάθε δημιουργική καινοτομία που απεκάλυπτε και έθρεφε την πολιτισμική ετερότητα. Η εξόντωση πολλών μεσαίων και μικρών εταιρειών (γύρω στο 1980), άφησε το μέρος της παγκόσμιας αγοράς στα χέρια πενήντα εταιρειών. Έκτοτε η ανεξαρτησία και η διαφορετικότητα σπανίζουν περισσότερο κι από έναν πράσινο σκύλο. 

 Η ποικιλία την οποία προσφέρει η τεχνολογία λένε ότι είναι δημοκρατική. Η τεχνολογία θέτει την εικόνα, το λόγο και τη μουσική στη διάθεση όλων, γεγονός που δεν έχει συμβεί ποτέ άλλοτε στην ιστορία της ανθρωπότητας. Αυτό το θαυμάσιο πράγμα όμως, μπορεί να μετατραπεί σε ενοχλητική κοροϊδία αν το ιδιωτικό μονοπώλιο επιβάλλει τη δικτατορία της μοναδικής εικόνας, του μοναδικού λόγου και της μοναδικής μουσικής. Με ορισμένες εξαιρέσεις, που ευτυχώς υπάρχουν ακόμα, αυτός ο πλουραλισμός έχει κατά κανόνα την τάση να μας προσφέρει χιλιάδες δυνατότητες επιλογής ανάμεσα στα ίδια και στα ίδια. 

«Ο κόσμος ανάποδα»

Breath and Sound, for solo flute (2018)

Λουτράκι Ιούλιος, Αύγουστος 2020

 Sub specie aeternitatis

Να αντιδράς..

‘’Να αντιδράς στο ρυθμό γύρα σου, ν’ αντιστέκεσαι στο ρέμα, να λες όχι! Όταν όλα τριγύρω σου μουρμουρίζουν ναι, τούτο είναι από τα δυσκολότερα χρέη μιας ψυχής που ζει σε μια εποχή ξεπεσμένη’’.

N. K.

Δημήτρης Λιωνής, 24-10-1955 -14-7-2020

                               Ένωση Ελλήνων Μουσουργών / Greek Composers' Union Official

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών εκφράζει τη βαθιά θλίψη του για την απώλεια του συνθέτη και μουσικού παιδαγωγού Δημήτρη Λιωνή και αποφάσισε να παραστεί εκπρόσωπός του στην εξόδιο ακολουθία το Σάββατο 18 Ιουλίου 2020, ώρα 12.00 στην Κοίμηση της Θεοτόκου, οδός Κανάρη 3 στην Άνοιξη Αττικής.

Concerto for Piano and Orchestra No 1 Op. 121 (2019)

Nemesis - for Bass Clarinet, Horn, Violin, Voice and Piano

Breath and Sound, for solo flute (2018)

Σοφοί δε προσιόντων

‘’Θεοί μεν γαρ μελλόντων, 

άνθρωποι δε γιγνομένων, 

σοφοί δε προσιόντων αισθάνονται’’

Φιλόστρατος. Τα εις τον Τυανέα

Απολλώνιον, VIII, Ζ.

Οι άνθρωποι γνωρίζουν τα γινόμενα.

Τα μέλλοντα γνωρίζουν οι θεοί,

Πλήρεις και μόνοι κάτοιχοι πάντων των φώτων.

Εκ των μελλόντων οι σοφοί τα προσευχόμενα αντιλαμβάνονται.

Η ακοή αυτών κάποτ’ εν ώραις σοβαρών σπουδών ταράττεται.

Η μυστική βοή τους έρχεται των πλησιαζόντων γεγονότων.

Και την προσέχουν ευλαβείς.

Ενώ εις την οδόν έξω, ουδέν ακούουν οι λαοί.

Κ. Π. Καβάφης

Κορωνοϊός 2020

Η πανδημία του νέου κορονοϊού 2019-2020 εμφανίστηκε και εξαπλώθηκε και στην Ελλάδα από τις 26 Φεβρουαρίου 2020 και έπειτα. Η πλειοψηφία των κρουσμάτων που σημειώθηκαν τις πρώτες ημέρες σχετιζόταν με ανθρώπους που ταξίδεψαν στην Ιταλία, μια κύρια επιδημική εστία, και με μια ομάδα προσκυνητών που είχαν ταξιδέψει στο Ισραήλ και την Αίγυπτο, καθώς και επαφές των ατόμων αυτών.

Μετά την επιβεβαίωση των τριών πρώτων κρουσμάτων στην Ελλάδα, αρχικά στις 27 Φεβρουαρίου 2020 ακυρώθηκαν όλες οι αποκριάτικες εκδηλώσεις στη χώρα και μέχρι τις 10 Μαρτίου είχαν σημειωθεί συνολικά 89 κρούσματα στη χώρα που σχετίζονταν κατά βάση με ταξιδιώτες από την Ιταλία καθώς και με μια ομάδα προσκυνητών που είχαν ταξιδέψει στο Ισραήλ και την Αίγυπτο και τις επαφές τους. Οι υγειονομικές και κρατικές αρχές εξέδωσαν συστάσεις και οδηγίες προφύλαξης του πληθυσμού, ενώ τα μέτρα που λαμβάνονταν μέχρι τότε αφορούσαν σε τοπικό επίπεδο και περιελάμβαναν το επιμέρους κλείσιμο σχολικών μονάδων και την αναστολή πολιτιστικών και καλλιτεχνικών εκδηλώσεων στις πληττόμενες περιοχές (ιδιαίτερα Ηλεία, Αχαΐα και Ζάκυνθο). 

Ωστόσο, στις 10 Μαρτίου, λόγω της εμφάνισης κρουσμάτων του ιού σε διάφορες περιοχές της χώρας και λόγω της μη τήρησης των μέτρων περιορισμού από τους πολίτες, αποφασίστηκε το κλείσιμο όλων των εκπαιδευτικών δομών, όλων των βαθμίδων, της χώρας και στη συνέχεια, στις 13 Μαρτίου, η αναστολή λειτουργίας των καφετεριών, μπαρ, μουσείων, εμπορικών κέντρων, αθλητικών εγκαταστάσεων και εστιατορίων. 

Στις 16 Μαρτίου έκλεισαν και όλα τα εμπορικά καταστήματα, δύο χωριά στην Κοζάνη τέθηκαν σε καραντίνα, ενώ αποφασίστηκε και η καθολική αναστολή όλων των λειτουργιών κάθε δόγματος και θρησκείας. 

Oι φούρνοι, τα σουπερμάρκετ, τα φαρμακεία, οι ιδιωτικές υπηρεσίες υγείας και ορισμένες ακόμα επιχειρήσεις παραμένουν ανοιχτές. Στις 18 και 19 Μαρτίου ανακοινώθηκε από την κυβέρνηση μια σειρά μέτρων ύψους άνω των 10 δισεκατομμυρίων ευρώ, με σκοπό τη στήριξη της οικονομίας, των επιχειρήσεων και των εργαζομένων.

Από τις 6 το πρωί της 23ης Μαρτίου επιβλήθηκαν σημαντικοί περιορισμοί στην κυκλοφορία και μετακίνηση των πολιτών σε ολόκληρη την επικράτεια, πλην εξαιρέσεων που αφορούν σε όσους κινούνται προς και από την εργασία τους, μετακινούνται για να προμηθευτούν αγαθά πρώτης ανάγκης ή φάρμακα, ή επισκέπτονται γιατρό ή άτομο το οποίο έχει ανάγκη για βοήθεια, μεταξύ άλλων περιπτώσεων. 

Κατά την κυκλοφορία τους, εφόσον σχετίζεται με κάποια από τις αποδεκτές εξαιρέσεις, οι πολίτες θα πρέπει να φέρουν την αστυνομική τους ταυτότητα ή το διαβατήριο, καθώς και κάποιου τύπου βεβαίωση αναλόγως του σκοπού μετακίνησης.

Βικιπαίδεια

Krzysztof Penderecki

Krzysztof Penderecki (Κζίστοφ Πεντερέτσκι)

23 Νοεμβρίου 1933 – 29 Μαρτίου 2020

Απεβίωσε ύστερα από μακρά και σοβαρή ασθένεια σε ηλικία 86 ετών, ο συνθέτης και διευθυντής ορχήστρας Κριστόφ Πεντερέτσκι, στη γενέτειρά του Κρακοβία.