Μέχρι σήμερα, κανένας ευφυής δεν κατόρθωσε να πείσει έναν βλάκα και καμιά συνεννόηση δεν κατέστη ποτέ μεταξύ ετερογενών εγκεφάλων. «Δύο κεφαλές για να συνεννοηθούν πρέπει να είναι ή εξίσου κενές, ή εξίσου πλήρεις, συνεπώς, είναι ευνόητη η διαρκώς επαναλαμβανόμενη αποτυχία των ευφυών ανθρώπων που αποπειρώνται να εισέλθουν στον ψυχοδιανοητικό κόσμο των βλακών».
Αν τύχει ο βλάκας να προσφύγει στην επιτηδειότητα για να υποκαταστήσει την πνευματική του φτώχεια και την απουσία ανωτέρων πνευματικών αξιών με την καπατσοσύνη, καταλήγει στην απάτη. Απάτη είναι ως γνωστόν η αποσιώπηση της αλήθειας και μόνο ή το να παρουσιάζεις ψεύτικες καταστάσεις ως αληθινές.
Ευάγγελος Λεμπέσης (1904 – 1968): Η Τεράστια κοινωνική σημασία των βλακών εν τω συγχρόνω βίω.
