Μια από τις πιο καταστροφικές πυρκαγιές που έπληξαν την περιοχή της βορειοανατολικής Αττικής και περιοχές κοντά στο κέντρο της Αθήνας, αποτελούν μια τραγωδία ανυπολόγιστης έκτασης, με συνέπειες που θα μείνουν χαραγμένες στη μνήμη των κατοίκων και στην ιστορία της περιοχής. Η καταστροφή ήταν πρωτοφανής, καθώς οι φλόγες κατέκαψαν δασικές εκτάσεις, περιουσίες, και επιχειρήσεις, αφήνοντας πίσω τους μόνο στάχτες και συντρίμμια. Οι πυρκαγιές δεν έπληξαν μόνο τη φύση και τα υλικά αγαθά, αλλά άφησαν ένα ανθρώπινο θύμα, μια γυναίκα που χάθηκε ενώ βρισκόταν στην εργασία της.
Η κατάσταση που επικράτησε ήταν τρομακτική, καθώς οι κάτοικοι βρέθηκαν αβοήθητοι μπροστά στο ανεξέλεγκτο μέτωπο της φωτιάς. Η απουσία των υπεύθυνων αρχών και των αναγκαίων μέσων καταστολής της πυρκαγιάς (σε πολλά σημεία των εστιών της καταστροφής) ανάγκασε τους ανθρώπους να παλέψουν μόνοι τους για να σώσουν τα σπίτια και τις ζωές τους. Οι εικόνες από τα ανυπεράσπιστα ζώα που κάηκαν στις φλόγες προσθέτουν ακόμη περισσότερο στο δράμα που εκτυλίχθηκε, εντείνοντας την αίσθηση της αβοήθητης καταστροφής.
Η τραγωδία αυτή μας υπενθυμίζει με τον πιο σκληρό τρόπο την ευαλωτότητα της φύσης και των ανθρώπων μπροστά σε καταστροφές που επιτείνονται από την έλλειψη προετοιμασίας και άμεσης αντίδρασης. Ο θυμός και η αγανάκτηση των κατοίκων, καθώς το αίσθημα της εγκατάλειψης και της αδυναμίας προστασίας, κυριάρχησε στις δύσκολες αυτές στιγμές. Οι εικόνες των ανθρώπων που παλεύουν με ό,τι μέσο είχαν στη διάθεσή τους για να σώσουν τις περιουσίες τους, αποτελούν μια τραγική υπενθύμιση της σημασίας της οργάνωσης και της αποτελεσματικότητας των υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης.
Συνολικά, η κατάσταση που εξελίχθηκε στην βορειοανατολική Αττική και σε περιοχές κοντά στην Αθήνα, αποτελεί ένα δράμα με βαθιές κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Οι πληγές που άφησε πίσω της η καταστροφή θα χρειαστούν χρόνια για να επουλωθούν, ενώ η αίσθηση του χαμένου ελέγχου και της ανεπάρκειας των υπευθύνων θα παραμείνει ζωντανή στις μνήμες όσων βίωσαν την τραγωδία.
Και σήμερα η δήλωση (14/8/2024)
Όταν το θράσος και το ψέμα βαπτίζονται «αντιπυρική πολιτική»:
«Οι ζημιές δεν είναι μεγάλες» Β.Κικίλιας!
