Η δημιουργικότητα ενυπάρχει σε οποιονδήποτε (πρώτο μάθημα περί Χάους). Μπορούμε όλοι να καταφέρουμε να αφήσουμε για λίγο το εγώ μας να πεθάνει και να αγγίξουμε το χαοτικό έδαφος από το οποίο αναβλύζουν διαρκώς μορφές και τάξεις.
Η δημιουργικότητα δεν περιορίζεται μόνο σε όσα συμβαίνουν στους παραδοσιακά αναγνωρισμένους δημιουργικούς τομείς. Είναι επίσης ότι συμβαίνει στις μικρές και μεγάλες στιγμές μας της εσωτερικής συναίσθησης και του μετασχηματισμού, τις στιγμές κατά τις οποίες ερχόμαστε σε επαφή με την αυθεντική ατομική και άρα παγκόσμια εμπειρία της αλήθειας.
Όταν αλλάζει η ψυχολογική μας προοπτική, οι βαθμοί ελευθερίας μας μεγαλώνουν και βιώνουμε την αλήθεια και την ύπαρξη. Ο ''εαυτός'', τον οποίο η μεταμοντέρνα κοινωνία μας έχει τοποθετήσει στο κέντρο της πραγματικότητας, είναι ένα βασικό στοιχείο της κοινωνικής δομής – μια συλλογή από κατηγορίες, ονόματα, περιγραφές, μάσκες, γεγονότα και εμπειρίες, ένα σύμπλεγμα που δημιουργείται από μία διαρκώς μεταβαλλόμενη αλληλουχία αφαιρέσεων.
Με την είσοδο αυτών των αφαιρέσεων στο χάος, αγγίζουμε το μαγικό χώρο όπου ο εαυτός είναι επίσης ο ''μη εαυτός'' ή αν θέλετε, ο μεγαλύτερος χαοτικός εαυτός του κόσμου.
Ο Κρισναμούρτι, λέει ότι εκτιμάμε βαθιά τη δημιουργικότητα της ζωής, μόνο όταν υπάρχει μια τρομερή αβεβαιότητα. Δεν θεωρεί όμως ότι η αβεβαιότητα υπάρχει μόνο στις μεγάλες στιγμές της ζωής και του θανάτου, αλλά ακόμη περισσότερο κι αυτό είναι το σημαντικό, σε κάθε στιγμή. Κάθε στιγμή έχουμε την ευκαιρία να πεθάνουμε ψυχολογικά, με το να απελευθερωθούμε από τις προκαταλήψεις, τις μηχανικές συνήθειες, την απομόνωση, το πολύτιμο εγώ μας, τις εικόνες από τον εαυτό μας και τον κόσμο και τις απόψεις μας για το παρελθόν και το μέλλον.
Με αυτό τον τρόπο θέτουμε σε κίνηση τη δυνατότητα για μια δημιουργική αντίληψη που αυτο-οργανώνεται και μας φέρνει σε επαφή με τη μαγεία που μας δίνει καινούργια ανάσα.
(Μια αιρετική άποψη για το Χάος στην καθημερινή μας ζωή, F.D. Peat – J. Briggs)
